Η ουλίτιδα είναι μια φλεγμονώδης νόσος των ούλων, με την οποία τα ούλα γίνονται κόκκινα, μαλακά και ευαίσθητα, διογκώνονται και αιμορραγούν εύκολα, ενώ συχνά συνυπάρχει και μια γενικότερη κακοσμία στο στόμα.
Το αίτιο της ουλίτιδας είναι τα μικρόβια που φυσιολογικά βρίσκονται στο ανθρώπινο στόμα και δε δημιουργούν πρόβλημα όταν υπάρχει καλή στοματική υγιεινή.
Όταν όμως η στοματική υγιεινή είναι πλημμελής, τότε αυτά γίνονται παθογόνα, πολλαπλασιάζονται, οργανώνονται και σχηματίζουν μια κολλώδη μεμβράνη πάνω στα δόντια, η οποία λέγεται οδοντική μικροβιακή πλάκα. Αν η πλάκα αυτή δεν αφαιρεθεί από την επιφάνεια των δοντιών, τότε σε σύντομο χρονικό διάστημα τα ούλα αρχίζουν να φλεγμαίνουν.
Η ουλίτιδα ως νόσος είναι πλήρως αναστρέψιμη και ιάσιμη, χρειάζεται όμως θεραπεία και από τον οδοντίατρο. Αν ωστόσο παραμείνει αθεράπευτη, σε πολλές περιπτώσεις θα εξελιχθεί σε περιοδοντίτιδα.
Πρόκειται για μια φλεγμονώδη νόσο των ούλων πολύ πιο σοβαρή από την ουλίτιδα. Αποτελεί την εξέλιξη της ουλίτιδας, μόνο που σε αυτή την περίπτωση αποδομείται και το κόκκαλο γύρω από τα δόντια. Αν η κατάσταση παραμείνει αθεράπευτη, τότε σταδιακά τα δόντια χάνουν τη στήριξή τους, κουνιούνται και μπορεί σε προχωρημένα στάδια να χαθούν ακόμα και από μόνα τους.
Χαρακτηριστικό της περιοδοντικής νόσου είναι η ύπαρξη θυλάκων γύρω από τα δόντια. Ο αριθμός και το βάθος των θυλάκων είναι μάλιστα το κριτήριο με το οποίο ταξινομούμε την περιοδοντίτιδα με βάση τη βαρύτητα σε αρχόμενη, μέση και προχωρημένη. Ο θύλακος προκαλείται από την αποκόλληση των ούλων από το δόντι. Έτσι, δημιουργείται ένας κενός χώρος που λειτουργεί ως δεξαμενή μικροβίων ευνοώντας τον πολλαπλασιασμό τους. Όσο πιο βαθύς είναι ένας θύλακος, τόσο ταχύτερη είναι η οστική καταστροφή και η απώλεια ενός δοντιού.
Η ταχύτητα εξέλιξης της περιοδοντικής νόσου ποικίλει ανάλογα με το είδος της και το αίτιο. Η πιο συνηθισμένη μορφή είναι η χρόνια περιοδοντίτιδα, η οποία εξελίσσεται αργα με ενδιάμεσες περιόδους έξαρσης. Μια άλλη μορφή είναι η επιθετική περιοδοντίτιδα, η οποία εξελίσσεται ταχύτατα και προσβάλλει κυρίως νεαρότερα σε ηλικία άτομα. Υπάρχουν όμως και μορφές περιοδοντίτιδας που επηρεάζονται από την ύπαρξη γενικών νοσημάτων, οπότε η εξέλιξή τους εξαρτάται από την εξέλιξη του νοσήματος, ή από τοπικά αίτια, όπως πχ μια κακότεχνη στεφάνη (θήκη), οπότε η εξέλιξή της ανακόπτεται όταν διορθωθεί το αίτιο.
Επιβαρυντικοί παράγοντες για την εξέλιξη της περιοδοντικής νόσου αποτελούν το κάπνισμα, η κληρονομικότητα, το stress, ο σακχαρώσης διαβήτης, οι ορμονικές μεταβολές κατά την εφηβεία και την εγκυμοσύνη, καθώς και η λήψη φαρμάκων, όπως αντικαταθλιπτικά, αντιυπερτασικά, αντισυλληπτικά κ.α.
Σκοπός της περιοδοντικής θεραπείας είναι η αποκατάσταση της υγείας των περιοδοντικών ιστών. Στην περίπτωση της ουλίτιδας τα ούλα θα πρέπει να σταματήσουν να φλεγμαίνουν, ενώ στην περιοδοντίτιδα σκοπός είναι να μειωθεί το βάθος ή να εξαλειφθούν οι θύλακοι που υπάρχουν γύρω από τα δόντια.
Κατά την περιοδοντική θεραπεία οι ρίζες των δοντιών καθαρίζονται σχολαστικά από τα μικρόβια, τα παράγωγά τους και την πέτρα με εξειδικευμένα εργαλεία χειρός αλλά και συσκευές υπερήχων. Κάποιες φορές χρησιμοποιούνται και συσκευές laser για την απολύμανση των θυλάκων. Ο καθαρισμός γίνεται με τη χρήση τοπικής αναισθησίας και συνήθως ολοκληρώνεται σε 4-5 συνεδρίες της μιας ώρας.
Παράλληλα ο ασθενής, από την πρώτη κιόλας συνεδρία, διδάσκεται την αποτελεσματική χρήση της οδοντόβουρτσας και των μέσων μεσοδόντιου καθαρισμού, ώστε να διατηρεί το αποτέλεσμα που επιτυγχάνεται στο ιατρείο.
Μετά την ολοκλήρωση της θεραπείας ακολουθεί περίοδος επούλωσης 4-6 εβδομάδων κι εν συνεχεία ο ασθενής επανέρχεται προκειμένου να αξιολογηθεί αν το αποτέλεσμα της θεραπείας και ο βαθμός συνεργασίας του στη στοματική υγιεινή είναι ικανοποιητικά. Εαν σε κάποιες περιοχές το πρόβλημα επιμένει, τότε η μοναδική λύση είναι η χειρουργική ολοκλήρωση της θεραπείας. Γενικά, οι ελαφρές περιπτώσεις περιοδοντίτιδας θεραπεύονται μόνο συντηρητικά, ενώ οι πιο προχωρημένες χρειάζονται συνηθέστερα χειρουργική αντιμετώπιση.
Η χειρουργική περιοδοντική θεραπεία γίνεται επίσης με τοπική αναισθησία και συνήθως περιλαμβανει έναν αριθμό δοντιών κάθε φορα. Με αυτήν γίνεται λεπτομερής καθαρισμός της πέτρας που έχει απομείνει στις επιφάνειες των ριζών των δοντιών και τα ούλα ράβονται με τέτοιο τρόπο, ώστε να μειωθούν ή να εξαλειφθούν οι περιοδοντικοί θύλακοι.
Η χρήση των συσκευών laser στην Οδοντιατρική έχει αποτελέσει τα τελευταία χρόνια μια πολλά υποσχόμενη επιλογή, αλλά και πεδίο μεγάλης αντιπαράθεσης. Στον τομέα της Περιοδοντολογίας βρίσκει μεγάλη εφαρμογή, χωρίς όμως να είναι ακόμα απόλυτα εξακριβωμένο αν τελικά η θεραπεία με laser έχει καλύτερο αποτέλεσμα σε σχέση με τη συμβατική περιοδοντική θεραπεία.
Ωστόσο, αναμφίβολο πλεονέκτημα της θεραπείας με laser είναι η άνεση του ασθενούς, τόσο κατά τη διάρκεια, όσο και μετά τη θεραπεία. Η περιοδοντική θεραπεία με laser είναι τις πιο πολλές φορές ανώδυνη και πραγματοποιείται χωρίς αναισθησία, ή αρκεί μικρή ποσότητα αναισθητικού gel. Η χειρουργική θεραπεία του περιοδοντίου είναι επίσης ανώδυνη και αναίμακτη, χωρίς ράμματα, ενώ μετά ο ασθενής δεν παρουσιάζει πόνο και οίδημα.
Στη φάση παρακολούθησης του ασθενούς μετά την περιοδοντική θεραπεία, η χρήση του laser πλεονεκτεί επίσης της συμβατικής θεραπείας, μιας και μπορούν να αντιμετωπιστούν υποτροπές της νόσου με ανώδυνο και αναίμακτο τρόπο.
Στην κλινική μας η άνεση και τα θεραπευτικά πλεονεκτήματα των laser χρησιμοποιούνται σε όλες τις φάσεις της περιοδοντικής θεραπείας, όπως
- ο απλός καθαρισμός
- η θεραπεία της χρόνιας ή της επιθετικής περιοδοντίτιδας
- η χειρουργική θεραπεία της περιοδοντίτιδας
- η θεραπεία ενός περιοδοντικού αποστήματος
- η ουλεκτομή ή η ουλοπλαστική, με σκοπό την αποκατάσταση του περιγράμματος των ούλων
- η θεραπεία της περιεμφυτευματίτιδας (φλεγμονή των ιστών γύρω από ένα εμφύτευμα)
Η περιοδοντική νόσος είναι μια νόσος δυναμική, η οποία δυστυχώς δε θεραπεύεται δια παντός. Όταν ο ασθενής έρχεται για πρώτη φορά στο ιατρείο, ο περιοδοντολόγος εκτιμά τη βαρύτητα της κατάστασης και προγραμματίζει την περιοδοντική θεραπεία, αρχικά συντηρητική και κάποιες φορές και χειρουργική. Ταυτόχρονα, επιμένει πάρα πολύ στην εκπαίδευση του ασθενούς στη στοματική υγιεινή, διότι χωρίς αυτή δε μπορεί να επιτευχθεί και να διατηρηθεί κανένα αποτέλεσμα.
Μετά το τέλος της περιοδοντικής θεραπείας, ο περιοδοντολόγος ενημερώνει τον ασθενή για τη συχνότητα των επανεξετάσεών του ανά 3-6 μήνες, ανάλογα με την βαρύτητα της αρχικής κατάστασης, την ηλικία του και την αποτελεσματικότητα της στοματικής υγιεινής που εφαρμόζει σε καθημερινή βάση.
Η διάρκεια της επανεξέτασης είναι περίπου μισή ώρα και σ’αυτήν τα δόντια και οι ρίζες τους καθαρίζονται εκ νέου από την εναπόθεση μικροβίων και πέτρας. Επίσης μετρώνται πάλι οι θύλακοι και αν βρεθεί εντοπισμένη υποτροπή της νόσου αντιμετωπίζεται επί τόπου, διαφορετικά αν η υποτροπή είναι γενικευμένη προγραμματίζεται επαναθεραπεία.
Πρωταρχικός στόχος του περιοδοντολόγου είναι να οργανώσει τις επανεξετάσεις του ασθενούς, αλλά και να τον ευαισθητοποιήσει σχετικά με τη σημασία της ανταπόκρισής του, ώστε να διατηρηθεί το θεραπευτικό αποτέλεσμα.
Στην κλινική μας διατηρούμε ένα πολύ οργανωμένο σύστημα ενημέρωσης, ενεργοποίησης και ευαισθητοποίησης των ασθενών μας, οι οποίοι ανταποκρίνονται πολύ υψηλό ποσοστό στις επανεξετάσεις κι έτσι διατηρούν άριστα το θεραπευτικό αποτέλεσμα που έχουμε πετύχει.
Η χειρουργική πλαστική του περιοδοντίου είναι ένας σχετικά καινούριος και πολλά υποσχόμενος κλάδος της κλασικής Περιοδοντολογίας. Αναπτύχθηκε λόγω των σύγχρονων απαιτήσεων για αισθητική κυρίως στην πρόσθια περιοχή, ακολουθώντας την αλματώδη ανάπτυξη των υλικών και τεχνικών της Αισθητικής Οδοντιατρικής. Ο συνδυασμός των δύο ειδικοτήτων έχει δώσει λύσεις σε αισθητικά προβλήματα της πρόσθιας αισθητικής ζώνης που παλαιότερα δεν ήταν δυνατό να αντιμετωπιστούν.
Μια πολύ συνηθισμένη τέτοια περίπτωση είναι η διόρθωση του περιγράμματος των ούλων σε ασθενείς με το λεγόμενο ‘ουλικό χαμόγελο’. Στην περίπτωση αυτή υπάρχει υπερβολική έκθεση των ούλων κατά το χαμόγελο, ενώ τα δόντια είναι κοντά και τετράγωνα. Με τις σύγχρονες τεχνικές πλαστικής του περιοδοντίου τα ούλα κονταίνουν και αποκαλύπτεται μεγαλύτερο μέρος των δοντιών, τα οποία εν συνεχεία καλύπτονται από αισθητικά άρτιες ολοκεραμικές όψεις ή στεφάνες (θήκες).
Άλλη συνηθισμένη περίπτωση στην οποία εφαρμόζεται η πλαστική του περιοδοντίου είναι η υφίζηση(υποχώρηση) των ούλων. Σε αυτή την περίπτωση καλύπτονται εκ νέου οι ρίζες των δοντιών με ούλα σε σημεία όπου αυτά έχουν υποχωρήσει δημιουργώντας αντιαισθητική εικόνα ή κάνοντας τα δόντια ευαίσθητα στο κρύο, στο ζεστό, στο γλυκό ή στο ξινό.
Επίσης με την πλαστική του περιοδοντίου μπορεί να γίνει μείωση του όγκου των ούλων στην περίπτωση που αυτά είναι πρησμένα από τη λήψη φαρμάκων (αντιυπερτασικών, ανοσοκατασταλτικών όπως η κυκλοσπορίνη, αντιεπιληπτικών όπως η φαινυτοϊνη κλπ).
Η πλαστική του περιοδοντίου προϋποθέτει πολύ λεπτούς χειρισμούς, ειδικά εργαλεία και εξοπλισμό, τη χρήση ειδικών μεγεθυντικών φακών και φυσικά ειδικές γνώσεις από τον κλινικό.
Πολλές φορές, ιδίως στην περίπτωση του ουλικού χαμόγελου, θα πρέπει να γίνεται μια αρχική μελέτη του περιστατικού με τη βοήθεια ψηφιακών προγραμμάτων (digital smile design), ώστε να μπορεί ο ασθενής να δει το τελικό αποτέλεσμα πριν καν ξεκινήσει.
Σε αυτή την περίπτωση στο ιατρείο μας το τμήμα της Περιοδοντολογίας και το τμήμα της Αισθητικής Οδοντιατρικής συνεργάζονται στενά. Αρχικά μελετούν το χαμόγελο, το ψηφιοποιούν και κάνουν την πρότασή τους στον ασθενή στην οθόνη του υπολογιστή. Στη συνέχεια, ανάλογα και με τις παρατηρήσεις του ασθενούς, κατασκευάζουν μια ειδική κατασκευή (mock up) που μιμείται τα δόντια στο τελικό τους σχήμα. Ο ασθενής φοράει στο στόμα την κατασκευή, φωτογραφίζεται εκ νέου και επανεκτιμάει το αποτέλεσμα. Αν είναι ικανοποιητικό, τότε ο ειδικός περιοδοντολόγος προγραμματίζει την πλαστική αποκοπή των ούλων με βάση το mock-up. Έτσι, το ουλικό χαμόγελο διορθώνεται με τρόπο προβλέψιμο και απόλυτα ικανοποιητικό για τον ασθενή μας.
Η καθημερινή απομάκρυνση της οδοντικής πλάκας από όλες τις επιφάνειες των δοντιών είναι το κλειδί για την πρόληψη των νόσων του περιοδοντίου (ουλίτιδα και περιοδοντίτιδα), αλλά και του δοντιού (τερηδόνα). Στην αποτελεσματικότητα του βουρτσίσματος μεγάλη σημασία έχει η συχνότητα και η τεχνική.
Ως προς τη συχνότητα, το βούρτσισμα των δοντιών θα πρέπει να γίνεται τουλάχιστον 2 φορές την ημέρα, εκ των οποίων η μια απαραιτήτως θα πρέπει να είναι πριν τη νυχτερινή κατάκλιση. Η χρήση των μεσοδόντιων μέσων καθαρισμού (οδοντικό νήμα και/ή μεσοδόντια βουρτσάκια) θα πρέπει να γίνεται κατ΄ ελάχιστον μια φορά τη μέρα, πάλι κατά προτίμηση κατά το νυχτερινό βούρτσισμα. Τέλος, η καθημερινή χρήση στοματικού διαλύματος είναι προαιρετική, εκτός αν οι οδηγίες του περιοδοντολόγου σας είναι διαφορετικές.
Η σωστή τεχνική του βουρτσίσματος και της χρήσης των μεσοδόντιων μέσων καθαρισμού είναι επίσης πολύ σημαντική για τη διατήρηση της στοματικής υγείας. Στο ιατρείο μας η σωστή τεχνική διδάσκεται στον ασθενή κατά τη διάρκεια του πρώτου καθαρισμού των δοντιών και, σε γενικές γραμμές, έχει ως εξής:
- Οι τρίχες της οδοντόβουρτσας θα πρέπει να σχηματίζουν γωνία 45 μοιρών με τα ούλα και οι κινήσεις που εφαρμόζονται θα πρέπει να είναι ελεγχόμενα κυκλικές, ενώ η οδοντόβουρτσα παραμένει στο σημείο για μερικά δευτερόλεπτα.
- Θα πρέπει να βουρτσίζονται όλες οι επιφάνειες του δοντιού (και μασητική επιφάνεια).
- Το βούρτσισμα των δοντιών δε θα πρέπει να γίνεται με πολλή δύναμη, διότι υπάρχει ο κίνδυνος τραυματισμού των ούλων.
- Συνολικά, το βούρτσισμα των δοντιών θα πρέπει να διαρκεί περίπου 4 λεπτά.
- Τουλάχιστον μία φορά την ημέρα θα πρέπει να γίνεται χρήση των μεσοδόντιων μέσων καθαρισμού (οδοντικό νήμα και/ή μεσοδόντια βουρτσάκια).
- Στο τέλος του βουρτσίσματος των δοντιών δε θα πρέπει να παραλείπεται το ελαφρύ βούρτσισμα της γλώσσας με την οδοντόβουρτσα ή με τα ειδικά ξέστρα γλώσσας, ώστε να αφαιρούνται τα μικρόβια που προκαλούν δυσάρεστη αναπνοή.
1. Πώς μπορώ να καταλάβω ότι έχω περιοδοντίτιδα?
Πολλές φορές οι ασθενείς που πάσχουν από περιοδοντίτιδα δεν το γνωρίζουν καν, διότι στα αρχικά τουλάχιστον στάδια είναι μια νόσος που εξελίσσεται ύπουλα και πολλές φορές χωρίς συμπτώματα. Η διάγνωση γίνεται από τον οδοντίατρο κατά τη διάρκεια ενός τακτικού ελέγχου ή από την πανοραμική ακτινογραφία.
Ωστόσο, εαν αντιληφθείτε κάποιο από τα παρακάτω συμπτώματα θα πρέπει να απευθυνθείτε σε μας για ειδική εξέταση από τον περιοδοντολόγο μας : αιμορραγία, πρήξιμο, ευαισθησία και ερυθρότητα στα ούλα, κινητικότητα των δοντιών, δόντια που άλλαξαν θέση στο στόμα, κακοσμία και δυσάρεστη γεύση.
2. Πονάει η θεραπεία της περιοδοντίτιδας?
Η θεραπεία της περιοδοντίτιδας γίνεται με τοπική αναισθησία και είναι τελείως ανώδυνη. Μετά τη θεραπεία μπορεί να υπάρχει ελαφρύς πόνος, ο οποίος αντιμετωπίζεται με ήπια παυσίπονα. Επίσης κάποιες φορές από την απόξεση των ριζών μπορεί να προκληθεί ευαισθησία των δοντιών στα διάφορα ερεθίσματα, κυρίως στα ψυχρά, η οποία συνήθως είναι παροδική.
3. Είναι μεταδοτική η περιοδοντίτιδα?
Μολονότι έχει αποδειχθεί η μεταφορά περιοπαθογόνων μικροβίων ανάμεσα σε ζευγάρια, δεν έχει ποτέ δειχθεί ότι αυτή από μόνη της είναι ικανή να προκαλέσει περιοδοντική νόσο.
4. Θα πάρω αντιβίωση κατά τη θεραπεία της περιοδοντίτιδας?
Μολονότι η περιοδοντίτιδα είναι νόσος που οφείλεται σε μικρόβια, η λήψη αντιβίωσης δε φαίνεται να βοηθάει στην αντιμετώπισή της. Έτσι, τα αντιβιοτικά δε χρησιμοποιούνται συνήθως στη θεραπεία της περιοδοντίτιδας, παρα μόνο σε εξειδικευμένες της μορφές, όπως είναι η επιθετική περιοδοντίτιδα.
5. Η ηλεκτρική οδοντόβουρτσα είναι καλύτερη?
Από τις μέχρι σήμερα μελέτες δε φαίνεται να υπάρχει διαφορά ανάμεσα στη συμβατική και την ηλεκτρική οδοντόβουρτσα ως προς την αποτελεσματικότητα του βουρτσίσματος των δοντιών. Η ηλεκτρική οδοντόβουρτσα ωστόσο υπερτερεί στην περίπτωση ατόμων με κινητικά προβλήματα, τρίτης ηλικίας ή σε άτομα με μειωμένη επιδεξιότητα στη χρήση της συμβατικής οδοντόβουρτσας. Ένα άλλο πλεονέκτημα είναι ότι κάποιες ηλεκτρικές οδοντόβουρτσες έχουν ενδείξεις με τις οποίες προειδοποιούν τον ασθενή όταν ασκεί υπερβολική πίεση στα ούλα.
6. Πρέπει να χρησιμοποιώ κάποια ειδική οδοντόκρεμα?
Όχι, δεν είναι απαραίτητο. Οι οδοντόπαστες είναι υποβοηθητικά μέσα της στοματικής υγιεινής και δε θεραπεύουν την ουλίτιδα ή την περιοδοντίτιδα. Η αποτελεσματική αφαίρεση της οδοντικής μικροβιακής πλάκας εξασφαλίζεται αποκλειστικά με τη σωστή χρήση της οδοντόβουρτσας.
7. Πρέπει να χρησιμοποιώ στοματικό διάλυμα?
Όχι απαραίτητα. Τα στοματικά διαλύματα δε μπορούν να πετύχουν την απομάκρυνση των μικροβίων από τις επιφάνειες των δοντιών. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν προσωρινά για τον έλεγχο των μικροβίων σε περιπτώσεις που κάποιος δε μπορεί να βουρτσίσει τα δόντια του προσωρινά, πχ όπως μετα τη χειρουργική θεραπεία του περιοδοντίου.
8. Η περιοδοντίτιδα σχετίζεται με τα καρδιαγγειακά νοσήματα?
Ναι. Τα περιοδοντικά νοσήματα φαίνεται να έχουν άμεση σχέση με τα καρδιαγγειακά νοσήματα, το έμφραγμα του μυοκαρδίου, τα εγκεφαλικά επεισόδια και την κατάσταση του ενδοθηλίου των αγγείων.
Η παρουσία φλεγμονής στους περιοδοντικούς ιστούς μπορεί να επηρεάσει τη δημιουργία αθηρωματικών πλακών και είναι πιθανό να οδηγήσει στην εμφάνιση εμφράγματος του μυοκαρδίου ή εγκεφαλικού επεισοδίου. Έρευνες έχουν δείξει ότι η στοματική υγεία ασθενών που έχουν υποστεί οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου είναι σημαντικά χειρότερη από αυτή των υγιών ανθρώπων.
Η αύξηση της βαρύτητας της περιοδοντικής φλεγμονής έχει επίσης φανεί ότι σχετίζεται και με αύξηση του πάχους της καρωτίδας, που αποτελεί αντιπροσωπευτικό δείκτη αθηροσκλήρυνσης της συγκεκριμένης αρτηρίας. Άτομα με εγκατεστημένη περιοδοντική νόσο εμφανίζουν 25-80% αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης στεφανιαίας νόσου, σε σχέση με άτομα με υγιές περιοδόντιο.
Ενθαρρυντικά, ωστόσο, είναι τα αποτελέσματα μιας πρόσφατης μελέτης συμφωνα με την οποία η περιοδοντική θεραπεία οδηγεί σε σημαντικές βελτιώσεις στη λειτουργία του ενδοθηλίου των αγγείων.
9. Το κάπνισμα επιβαρύνει την υγεία των ούλων?
Ναι. Το κάπνισμα αποτελεί πολύ σημαντικό παράγοντα κινδύνου για την εμφάνιση περιοδοντικής νόσου. Ένας καπνιστής έχει πολύ μεγαλύτερες πιθανότητες να εμφανίσει περιοδοντίτιδα κατά τη διάρκεια της ζωής του και επίσης φαίνεται ότι χάνει τα δόντια πιο εύκολα από τον μη καπνιστή. Η περιοδοντική θεραπεία στους καπνιστές εμφανίζει μειωμένα ποσοστά επιτυχίας και οι υποτροπές της νόσου μετά το πέρας της θεραπείας είναι πολύ συχνές.
Είναι επίσης αξιοσημείωτο ότι στους καπνιστές ο δείκτης αιμορραγίας των ούλων μειώνεται πολύ, δηλαδή τα ούλα αιμορραγούν ελάχιστα, γι΄αυτό και δεν αντιλαμβάνονται έγκαιρα ότι πάσχουν από τη νόσο.
Πάντως, η διακοπή του καπνίσματος πριν από την έναρξη της περιοδοντικής θεραπείας φαίνεται να οδηγεί σε καλύτερη ανταπόκριση των ιστών, η οποία μπορεί να φτάσει στα επίπεδα των μη καπνιστών.
10. Ο Σακχαρώδης Διαβήτης επηρεάζει την υγεία των ούλων?
Ναι. Ο Σακχαρώδης Διαβήτης είναι συνήθης νόσος από την οποία πάσχουν οι περιοδοντικοί ασθενείς. Μάλιστα, η σχέση του με την περιοδοντική νόσο είναι αμφίδρομη. Από το ένα μέρος η περιοδοντική νόσος αναφέρεται ως η 6η επιπλοκή του ΣΔ, μιας και εμφανίζεται με αυξημένη συχνότητα, έκταση, βαρύτητα και ρυθμό εξέλιξης σε διαβητικούς ασθενείς και εξαρτάται από το επίπεδο ρύθμισης της νόσου. Όσο πτωχότερη η ρύθμιση του ΣΔ, τόσο χειρότερη η κατάσταση των περιοδοντικών ιστών. Από το άλλο μέρος, η παρουσία προχωρημένης περιοδοντικής νόσου φαίνεται ότι επιπλέκει τη ρύθμιση του διαβήτη.
Στους διαβητικούς ασθενείς η περιοδοντική νόσος έχει, σε γενικές γραμμές, την ίδια κλινική εικόνα με τους μη διαβητικούς, ωστόσο η παρουσία συχνών περιοδοντικών αποστημάτων, υπερπλασίας των ούλων, γρήγορης οστικής καταστροφής ή καθυστερημένης επούλωσης θα πρέπει να υποψιάζουν τον οδοντίατρο ότι πιθανόν ο ασθενής πάσχει από αδιάγνωστο ή αρρύθμιστο ΣΔ.